Sorunlar, ana gündem maddeleri haline gelmeden önce, ABD Kongresi ve ABD Senatosu gibi politika oluşturma organlarına düzgün bir şekilde dahil edilene kadar tartışılmalı ve oylanmalıdır.
Politikacıların yoksulluk ve sağlık hizmetleri gibi önemli konularda söz sahibi olacağı kesin gibi görünse de, gerçek şu ki, bu sorunların nasıl ele alınacağı konusunda her zaman net bir vizyona veya yöne sahip olmayacaklardır. Siyasi politika yapımının işleyişi konusunda çok az deneyimi olan halk, eninde sonunda nasıl ilerleyeceğine karar vermek zorunda kalacak. Tipik olarak halk için "politika komisyoncusu" olarak hizmet eden politika yapıcılar, politikanın yasalaşmasını ve halka aradıkları çözümleri sağlamasını sağlamak için bu duruma uyum sağlamalıdır.
Politika oluşturma, alanında uzmanlar tarafından iyi hazırlanmış ve özenle hazırlanmış girişimler yoluyla en iyi şekilde yapılır. Bu tür iyi hazırlanmış politikalar geliştirmenin anahtarı, bunların sağlam akıl yürütme ve kapsamlı araştırmalarla desteklenmesi gerektiğidir. Aksi takdirde halk, gündemin uygulanması için gerekli olan yatırımları taahhüt etmeye istekli olmayacaktır. Ayrıca, politikanın hedefleri belirsiz veya ulaşılamaz hale gelirse, politikanın amacına ulaşamayacağı da açıklığa kavuşturulmalıdır. Bu nedenle, politikanın dilini şekillendirmeye yardımcı olabilecekleri ve kamuoyunun politikanın neyi başarmak istendiğini iyi anlamasını sağlayacak argümanlar ortaya koyabilecekleri için, alandaki uzmanlar tipik olarak politikanın formülasyon aşamasına dahil olurlar.
Politika oluşturma süreci, resmi politika beyanlarının hazırlanmasıyla sona ermez. Bunun yerine, alandaki uzmanların politikaları gerçek dünyada daha uygulanabilir hale getirecek revizyonlar üzerinde çalışması gerekiyor. Politikanın uygulama aşamasında, farklı kurum ve kuruluşların ayrı, eş zamanlı kararlar alması gerekeceği çok sayıda örnek olacaktır. Böyle bir senaryonun amacı, tüm bu karar vericilerin, politikanın uygulanması hakkında bilinçli kararlar vermek için kullanabilecekleri bilgilerle sonuçlanmasıdır. Bu, politika uygulama sürecinin daha sorunsuz ve daha verimli çalışmasına izin vererek daha iyi politika uygulamasına yol açar.
Politika formülasyonları sadece gerçekleşmez. Daha ziyade, birçok farklı insandan gelen girdilerle yıllarca süren politika geliştirme süreçlerinin sonucudur. Politika oluşturma başladığında, genellikle bir politikanın uygulanması için bir vizyon veya bir gündem vardır. Zamanla, paydaş grupları, diğer ajanslar, iş paydaşları, akademisyenler ve diğerleri dahil olmak üzere çeşitli kurumlar ve bireyler bu gündemin oluşturulmasına katkıda bulunabilir.
Bir politika resmi olarak kabul edilmeden önce politika formülasyonu genellikle gereklidir. Bu iki nedenden dolayı doğrudur. Bunun bir nedeni, bir politikanın kanunla resmi olarak kabul edilmesi gerekebileceği veya benimsenmesi için prosedürlerin eyalet veya federal düzeyde oluşturulmuş olmasıdır. Diğer bir neden de, resmi olarak kabul edilmiş bir politikanın genellikle "paydaş değeri" olarak kabul edilmesidir; bu, politikanın, aksi takdirde onu desteklemeyecek olan önemli sayıda insanın onayından yararlanması anlamına gelir. Bu kadar yüksek paydaş değeri, politikanın önemli sayıda insan için büyük öneme sahip olmasını sağlar.
Politika bilgisi, politika uygulamasını da şekillendirir çünkü benimseme süreci, politikanın toplum üzerindeki etkisinin kapsamını ve doğasını belirler. Politika yapıcılar, özellikle ne tür bir politika benimsemek istediklerinden emin olmadıklarında, yeni bir politikanın etkisi söz konusu olduğunda birçok endişeyle karşı karşıya kalmaktadır. Bununla birlikte, bir politika zaten bir kez kabul edilmiş olsa bile, mevcut çerçeveye en uygun politika türlerinin hangileri olduğu konusunda hala endişeler olabilir. Politika yapıcılar, zengin bir politika bilgisi alıştırması yaparak, bir politikanın istenen etkiyi en iyi şekilde karşılayabileceğinden emin olabilirler.
Politikalar, arzu edilen teorileri uygun ampirik modellerle birleştirme çabasıyla en iyi şekilde şekillendirilir. Bu, araştırmacıların istenen teorik tahminleri gerçek dünya davranış kalıplarıyla birleştirmesine olanak tanır. Ortaya çıkan siyaset önerileri, hükümet politikasının temeli haline gelir. Araştırmacılar bu egzersizleri çeşitli şekillerde yürütürler. Bazı araştırmacılar kendi başlarına çalışırlar; diğerleri sosyologlar tarafından oluşturulan resmi modelleri ve metodolojileri kullanır; yine de diğerleri bu stratejilerin bir karışımını kullanır.
