Birşey nasıl başlarsa öyle gider, insanın psikolojisinin en acımasız yanı budur. Zamanı geri alamazsınız, çocukluğunuzu siz seçmezsiniz ama onlar sizi seçer. Hiç birşey geri döndürülemez, hiçbirşey silinemez. Birşey nasıl başlarsa öyle gider bunu değiştirmenin yolları vardır ama konumuz bu değil, söylemek istediğim Ergenlik birşey nasıl başlarsa öyle gideceği için iyi başlangıç yapmak için çocukların büyük bir mücadele içine girdiği bir dönemdir. Burad kurulan kimlik eğer başarılı ve işe yarayan bir kimlik ise çocuk hayatı boyunca bu kimliği korumak için kendini brçok amaca ve uğraşa verebilir Bu dönemden bir yıkıntı olarak çıkan gençler ise kendini arama ve kendini bulma amacı içinde çözünüp kendilerini yeniden somutlaştırması zaman alacaktır. Kendini bütün hissederek ergenliğini atan insanların da bunu sürdürme ve bunu devam ettirme kaygıları onları yavaş yavaş çözünmeye ve hayat tarafından uğradıkları erozyonlarla hırpalanmalarına ve geriye onlardan hiçbirşey kalmamasına neden olabilir. Sonuç olarak ergenlikten başarılı çıkmak da bir yıkıntı olarak çıkmak da hayattan ne kadar zevk alacağınızı belirlemez. Önemli olan bu dönemde bir insanın istemediği şeyleri üzerine geçirmeye çalışmaması, neye dönüşeceğinden venasıl biri hale geleceğinden korkmamasıdır.
Ergenlik çağından önce bir kişilik olarak insan sadece ailesi üzerine yansır. Kendisini hissetmesi ailesinin varlığını hissetmesine bağlıdır. Sanki vücut ve bilinç olarak bütünleşik bir ilişkidedir. Fakat ardından büyümesiyle artık bir yaşamı olduğunun farkına varır. Bir başkası tarafından sevildiği anda insan bir yaşamı olduğunu ve o yaşamı yaşaması gerektiğini hisseder. Ailesi tarafından varlığını hissederken ise kendisini biçimlendirmez, sorgulamaz yaşama dair planlar yapmaz gerek duymaz; o zaten yaşıyordur. Yaşadığını hissetmeye ihtiyaç duymaz. Fakat bilinmeyen birşeyi bilinen hale getirmektir zaten haz almak ve yaşamak; o yüzden ailesinden kopar ve bilinmyenelerin içinde kendi yaşamını bildiği ve yaşadığı bir hale getirmeye çalışır. Hazzı, meraktan ve yaşama istedğinden dolayı huzura ve bütünlüğe tercih eder. Öncelikle bu örneğin herkes için geçerli olmadığını belirtelim, fakat çok ideal bir insan gelişim örneği olarak bunu verebiliriz konuyu tam anlatabilmek için.
Ergenliğin parolası kendi yaşamını yaşamaktır. Aşk isteği ise ardından gelir. Aşk bu hayatta ne olup ne olmadığının sınırlarını çizmiş bir insanın artık bütünleşmeyi istemesidir. Ergenliğin geçmesine yakın zamanlarda insanı alıp götürür. Aslında aileden ve bütün olmaktan kopmanın bir getirisi olarak hem kendisi olmayı hem de bütünleşmeyi geri çağırmaya çalışan bir insanın kaçınılmaz, tutkulu ve beyhude çabasıdır. Duvarlara toslayarak öğrenir insan, bütünlükten çıktıktan sonra geri dönüş yoktur. Bütün hissetseydi insanlar, borç ve borçlanma üzerine bir dünya kurarlar mıydı? Devamlı daha fazla harcamaları insanların kendilerini bütün hissedemediklerinden ve daha fazlasını alarak bu hisse ulaşmaya çalıştıklarından. Ergenlik işte bütünlükten çıkılan yerine yaşamın hazzın merakın ve isteğin konulduğu zamandır. Çok dikkatli davranılmalıdır çünkü o dönemde yaşanan her şey insanın genel sınırlarını ve çizgilerini çeker.
Ergenlik başarısızlıklarla geçerse insan bunun içinde kendine suçlama bulmamalıdır. Bir insanın ne düşüneceğine çevresi karar verir, çevresinden ve ondan istenenden bağımsız bir insan kendisini düşleyemez. Bu durumda çevrenin seslerinden uzaklaşacağı bir ortam veya bir uğraş ile insan kendini yeniden toparlayabilir ve yeniden üretken ve sağlıklı düşünebilir hale gelebilir. Bir yol belirlemek ve o yolda ilerleyebilen olmak bir insanın ergenliğini bitirdiği ve sonlandırdığı noktadır. Başka deyişle gençliğin anksiuyetesinin tavan yaptığı ergenlik dönemi geleceğinin bir insanın kesinleşmesi ve insanın bunda bir problem görmemesi durumunda kaybolup gidecek böylece üretken ve kendini bilen bir hale gelecektir. Bunun için insanların kendi kararlarını vermesi, kendi başına karar alması ve bunda yürürken gerektiğinde destek görmesi gerekmektedir. Herkesin olgunlaşma sırrı bunda yatar. İyi veya doğru veya mantıksız tüm kararları desteklenen insanlar kısa sürede kendini bulacaktır. Uzun süre bir insanı dinlemedikten ve ciddiye almadıktan sonra buna başlanması birşey ifade etmeyecektir tabii ki.
